အခ်စ္လို ့ေခၚသလား
အခန္း သံုး
အခ်စ္ထဲတြင္ တစ္ဖက္သက္အခ်စ္က ခံစားရ အခက္ဆံုးျဖစ္သည္။ေျပာရလွ်င္ အံုပံုးအခ်စ္ျဖစ္သည္။ရင္ထဲမွ႐ွိေသာ ခ်စ္ျခင္းကို ထုတ္ေဖာ္မေျပာရဲျခင္းျဖစ္သည္။သက္ထားတစ္ေယာက္ အေတြးလြန္ေနသည္။ေဘးနားတြင္ သက္တန္႔ ႐ွိေနသည္ပင္ကို သတိမထားမိေတာ့။
" သက္ထား ... ဟဲ..သက္ထား . . .
ဘာေတြ ေတြးေနရတာလဲဟာ "
"ေခၚမၾကား ေအာ္မၾကားနဲ႔ . . . ."
သက္တန္႔က ေဘးနားကကပ္ေျပာလိုက္သည္။သက္ထားလန္႔သြားသည္။သက္တန္႔ေျပာမွ သတိကပ္မိေတာ့သည္။
" ဟင္ . . . ဘာမဟုတ္ပါဘူးဟာ ."
"ေအးပါ မိသက္ထားရယ္. "
အဲ့ေန႔က ခန္႔သူေရာက္မလာပါ။သူေကာင္မေလးႏွင့္ ေလ်ာက္လည္ေနသည္ဟု သိရသည္။သူက သူငယ္ခ်င္းႏွင့္ ယဥ္လို္က္လွ်င္ေကာင္မေလးကို ဦးစားေပးသည္။ဒါကလည္း သူအက်င့္ေပကို။ေလ်ာက္မလည့္ျဖစ္ၾကေပ အဲ့ေန႔က။သက္တန္႔ႏွင့္ သက္ထား အိမ္ကိုအေစာႀကိ္းျပန္ျဖစ္ၾကသည္။
....
...
..
.
ေနမင္းေရာင္ျခည္က ေကာင္းကင္မွ ေျမျပင္သို႔ ျဖာက်လာသည္။လမ္းမႀကီးသည္လည္း ဟိုမွသည္ သည္မွဟို သြားလာေနၾကေသာ လူမ်ားေၾကာင့္ သက္ဝင္လႈပ္႐ွားလာသည္။သက္ထား အိပ္ယာထက္မွ ျပင္းေၾကာတစ္ခ်က္ဆန္႔လိုက္သည္။ဒီေန႔ ေက်ာင္းပိတ္သည္။ထိုအတြက္ နာရီကိုတစ္ခ်က္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ႐ွစ္နာရီထိုးေနၿပီ။
သူ အိပ္ယာေပၚမွ ဆင္းလိုက္သည္။
" တီ...တီ... . . . . .
တီ. . တီ. ."
သက္ထား ဖုန္းသံၾကား၍ၾကည့္လိုက္သည္။ခန္႔သူဆီမွျဖစ္ေနသည္။အေၾကာင္းထူး႐ွိၿပီ၊ျပႆနာတစ္ခုမဟုတ္ တစ္ခု ေပၚလာေနၿပီထင္သည္။သက္ထား ဖုန္းေကာက္ၿပီးကိုင္လိုက္သည္။
"ေအး . . . ေျပာ ... ခန္႔သူ "
" ငါ ... ဘာလုပ္ရေပးရမလဲ. . . .
နင္ေကာင္မေလး ကိစၥမို႔လား "
သက္ထားက ဖုန္းကိုင္ၿပီးသူေျပာခ်င္သမွ်တန္းေျပာလိုက္သည္။
"ဟီး .. . အၾကားအျမင္ရေနသလား မိသက္ထား ..ဟမ္ "
" မွန္လိုက္တာဟာ. . . ငါေတာင္ဘာမွမေျပာရေသးဘူး နင္တန္းသိတာဘဲေနာ္"
"လုပ္ေနၾကအတိုင္း ... ငါေကာင္မေလး အျဖစ္ဟန္ေဆာင္ေပးအံုးေနာ္"
တစ္ဖက္မွ ခန္႔သူ၏ ေညာင္ႏွာႏွာ အသံကိုမၾကားျခင္ဘဲ ၾကားလိုက္ရသည္။ထံုးစံအတိုင္း သြားရေပလိမ့္အံုးမည္။
"ေအး . . ခါတိုင္း အေအးဆိုင္ဘဲ မို႔လား "
" အင္း . . . ဟုတ္တယ္ . . သက္ထား .
ခါတိုင္းဆိုင္ဘဲ... ဒါနဲ႔ ေက်းဇူးေနာ္ ဟာ"
" မလိုပါဘူးဟာ .. "
သက္ထား ေျပာၿပီး ဖုန္းခ်လိုက္သည္။ေရခ်ဳိးရမည္။ၿပီးလွ်င္ ခန္႔သူ ဆီသြားရမည္။ျပႆနာကို ႐ွင္းေပးရအံုးမည္။
......
. . ..
ၾကာလိုက္တာ ... သက္ထားေစာင့္ေနရသည္မွ နာရီဝက္႐ွိၿပီ။ခန္႔သူက ခုထိ ေရာက္မလားေသ။စိတ္မ႐ွည္ေတာ့သျဖင့္ ဖုန္းေခၚလိုက္သည္။
" ဟဲ့ . . . နင္က မလာေသးဘူးလား
ငါေစာင့္ေနရတာ နာရီဝက္႐ွိၿပီ ေသနာရဲ႕"
သက္ထား ဟိုဘက္ကဖုန္းကိုင္သည္ႏွင့္ တန္းေအာ္ျပစ္သည္။ခန္႔သူကို စကားေျပာခ်ိန္မေပး၊ သက္ထားစိတ္တုိေနသည္။သက္ထား ေျပာလို႔ဝၿပီဆိုမွ ရပ္လိုက္သည္။
" ျဖည္းျဖည္း ေျပာပါ မိသက္ထားရယ္ "
"ေရာက္ေတာ့မွပါ ေနာက္ငါးမိနစ္ေလာက္ေနရင္ "
"ေအးပါ . .. . ျမန္ျမန္လာ ဒါဘဲ "
သက္ထားေဆာင့္ႀကီးေအာင့္ႀကီး ေျပာလိုက္သည္။သက္ထား စဥ္းစားမိသည္။သူ ခန္႔သူကို ခုလိုကူညီေနတာ ျဖစ္သင့္ရဲ႕လား။မိန္းမေစ်းမ်ား က်ေနမလား။ဘာဘဲ ျဖစ္ျဖစ္ေလ ကိုယ္ခ်စ္ရသူ အဆင္ေျပဖို႔ဘဲေလ။ငါ အနစ္နာခံႏိုင္ပါတယ္။သူေပ်ာ္ေနရင္ သူအဆင္ေျပေနရင္ ငါေက်နပ္ပါတယ္ေလ။
"ဟိတ္ . . . ဘာေတြစဥ္းစားေနတာလဲ
ငါေရာက္လာေတာင္ မသိဘူးလား ... ဟမ္ . မိသက္ထား "
ေနာက္ကေန ခန္႔သူ ေအာ္လိုက္မွ သက္ထားအေတြးထဲ ျပန္ထြက္မိသည္။နည္းနည္းေတာ့ လန္႔သြားသည္။ခန္႔သူ၏ ေအာ္သံေၾကာင့္ သက္ထားရင္ထဲ အနည္းငယ္လႈပ္ခတ္သြားမိသည္။
" ဘာ . . ဘာ . . မွမေတြးပါဘူးဟာ
. . . နင္ကလည္း ၾကာလိုက္တာ . .
ခု ဘယ္လို ကူညီရမွလည္းေျပာ "
သက္ထား အသံကို ထစ္ေငါစြာေျဖမိသည္။မ်က္ႏွာကို မနည္းထားရသည္။ရင္ထဲက အခ်စ္က သိမ္းဆည္းထားဖို႔ ခက္ခဲလိုက္တာဟာ။
"ေအး . . . ခုက ခါတိုင္းနဲ႔ မတူဘူး နင္ကူညီရမွက "
" ဒီလိုဟာ . . . ငါက ခုတြဲေနတဲ့ ေကာင္မေလးနဲ႔ ဆိုင္ထိုင္ေနမယ္ . . . နင္က ေရာက္ခ်လာမယ္ ... အဲ့မွ ငါကို ျပႆနာ႐ွာရမယ္ "
"ခုျဖတ္ ... ဘာညာ ေပါ့ဟာ "
ခန္႔သူ ေျပာရင္းေမာသြားသည္ ထင္သည္။သက္ထားမွာထားေသာ္ အေအးခြက္ကို ယူၿပီး ေမာ့ေသာက္လိုက္သည္။
"အင္း . . ဟုတ္ၿပီ . .
နင္ေကာင္မေလးက မလာေသးဘူးလား အခု "
သက္ထား ေမးလိုက္သည္။ခန္႔သူမ်က္ႏွာကို ၾကည့္ရင္းျဖင့္။
"ခဏေန လာမွဟာ .. နင္တစ္ေနရာကို သြားေ႐ွာင္ေပးဟာ "
....
. .
"ေျပာရက္လိုက္တာ ... ခန္႔သူရယ္
နင္တစ္ေနရာကို သြားေ႐ွာင္ေပးတဲ့လား ဟာ "
"အင္းေပါ့ေလ. နင္ကို ခ်စ္ေနေတာ့လည္း နင္ခိုင္းသမွ် ငါလိုက္နာေနမိမွပါဘဲေလ"
သက္ထား၏ စကားသံမ်ားကို ထြက္မလာ ရင္ထဲမွ နာက်င္စြာေျပာမိေသာ ႏွလံုးသားစကားသံမ်ားသာ ျဖစ္သည္။
...
သူႏွင့္ ခန္႔သူ ဇာတ္တိုက္ထားတဲ့အတုိင္း ...
ခန္႔သူႏွင့္ သူေကာင္မေလး အေအးဆိုင္ထဲတြင္ ၾကည္ႏူးေနၾကသည္။ေကာင္မေလး မ်က္ႏွာသည္ ဘာမွမသိ ျဖဴစင္ေနသည္။ခ်စ္စရာေကာင္းေနသည္။မၾကာမိ သူႏွင့္ ခန္႔သူ၏ လည့္ကြက္ထဲတြင္ေကာင္မေလး မိေတာ့မည္။ေကာင္မေလးကိုသနားမိသည္။ဒါေပမဲ့ မတက္ႏိုင္ သူခ်စ္ေသာသူအတြက္ ကူညီရမည္။သက္ထား မ်က္ႏွာကို တင္းတင္းထားခါ ခန္႔သူႏွင့္ ေကာင္မေလး စားပြဲ ႐ွိရာသို႔ သြက္လက္ေသာ ေျခလွမ္းမ်ားျဖင့္ လွမ္းလာခဲ့သည္။
" ခန္႔သူ ... နင္ ဒါဘာအခ်ိဳး ခ်ိဳးတာလဲ"
သက္ထား၏ အသံက အေအးဆိုင္ထဲတြင္ ေအာင္ျမင္စူး႐ွစြာ ထြက္ေပၚလာသည္။ေကာင္မေလးက ျပဴးစက္ေသာ မ်က္လံုး အံဩေနေသာ မ်က္ႏွာ .. ဘာမွ နားမလည္ေသာ ပံုစံျဖင့္ လွမ္းကာၾကည့္သည္။သက္ထား ဆက္ေအာ္လိုက္သည္။
" ငါ . .. နင္ကို ယံုၾကည္လြန္းလို႔ လႊတ္ထားတာ ... နင္ကေတာ့ ဒီလို ေဖာက္ျပန္ေနတယ္ေပါ့ ဟုတ္လား "
" နင္နဲ႔ငါ ေစ့စပ္ထားတဲ့ ဂုဏ္သိကၡာ
လူႀကီးေတြရဲ႕ ဂုဏ္သိကၡာကို မေထာက္ေတာ့ဘူးလား "
ထိုေနာက္ ေကာင္မေလးဘက္သို႔ လွည့္ကာ သက္ထားဆက္ေျပာျဖစ္သည္။
" ဒီမယ္ . . . မိန္းခေလး ...
မိန္းခေလးကိုေတာ့ တို႔မသိဘူး ..."
" ဒါေပမဲ့ သူနဲ႔ တို႔နဲ႔ ကေစ့စပ္ထားတာ မၾကာမိ လက္ထပ္ေတာ့မယ္ "
" မိန္ခေလး ေနာင္တမရျခင္ဘူးဆိုရင္ သူအနားက ခုထြက္သြားပါ"
ေကာင္မေလးက အံဩမင္သက္ေနေသာ မ်က္ႏွာႏွင့္ ခန္႔သူကို ၾကည့္လိုက္သည္။ေကာင္မေလး၏ ျဖဴစင္လြန္းေသာ ပါးႏွစ္ဘက္ေပၚသို႔ မ်က္ရည္စက္မ်ားက်လာခါ ဝမ္းနည္းေသာ ငို႐ူိက္သံျဖင့္
"ကိုကုိ ... သူေျပာတာ အမွန္ဘဲလားဟင္ "
"ကိုကို ... ကိုကို သိပ္ရက္စက္တယ္ "
...
" အင္း ... ခေလး သူေျပာတာမွန္တယ္ ကိုကိုနဲ႔သူနဲ႔က လူႀကီးခ်င္း သေဘာတူၿပီး ေစ့စပ္ထားၾကတာ ..."
"ေနာက္လထဲဆို လက္ထပ္ၾကေတာ့မွ ခေလး"
ခန္႔သူ ... ခန္႔သူ ဒါမ်ဳိးၾကတက္တယ္။နင္ သ႐ုပ္ေဆာင္တာ သိပ္ေတာ္တယ္ဟာ။နင္ရဲ႕ တုန္လႈပ္ေနပံုက တစ္ကယ္အသက္ဝင္တယ္ေနာ္။ငါအေပၚမွေကာ နင္အဲ့လို သ႐ုပ္ေဆာင္ေကာင္းေနအံုးမွလားဟာ..
သက္ထားတစ္ေယာက္ထဲေတြးေနမိသည္။
...
"ဟုတ္တယ္ ... မိန္းခေလး . .
မိန္းခေလး သိရၿပီဆိုေတာ့ ခုကတည္းမလြန္ေအာင္ေနာက္ဆုတ္လိုက္ပါလို႔ ေျပာခ်င္တယ္ "
သက္ထားအသံက ဆက္ထြက္လာခဲ့သည္။ထိုေနာက္ ေကာင္မေလးဆီမွ နာက်င္ေၾကကဲြေသာ အသံျဖင့္ ခန္႔သူကို နီရဲေသာ မ်က္လံုးႏွင့္ၾကည့္ခါ
"ကိုကို ... ခေလးကို လိမ္တယ္
ခေလး ... ကိုကို႔ ကို မုန္းတယ္ "
" ကိုကို ဒီအတြက္ ခေလးကို ျပန္ေပးဆပ္ရမယ္ . . . ကိုကိုလို အခ်စ္ကိုတန္ဖိုးမထားတဲ့သူအတြက္ အခ်စ္က ျပန္ၿပီး ဒဏ္ခတ္လိမ့္မယ္ ကိုကို "
" ကိုကိုနဲ႔ခေလး ျပတ္ၿပီ "
" ! ! ျဖန္း !. . . ."
က်ယ္ေလာင္ေသာ လက္ဝါး႐ုိက္ခ်က္က ခန္႔သူ၏ ပါးေပၚသို႔ တိက်စြာ က်ေရာက္သြားသည္။ေကာင္မေလးသည္လည္း ေျပးထြက္သြားသည္။ခန္႔သူ၏ ပါးေပၚတြင္ နီရဲလွေသာ လက္ဝါးရာက လွပေသသပ္စြာ ေပၚလာသည္။သက္ထား ... ဝမ္းနည္းမိသည္။သူခ်စ္လွေသာသူ၏ ပါးေပၚသို႔ ရက္စက္စြာ႐ိုက္သြားေသာ ေကာင္မေလး၏ စိတ္ကိုလည္း နားလည္သည္။သို႔ေသာ္မေက်နပ္မိေပ။ထိုက သက္ထား၏ ရင္ထဲက အေတြးမွ်သာ ျဖစ္သည္။ပါးစပ္ဖ်ားမွ ထြက္က်လာေသာ စကားသံက
"ေကာင္းတယ္ ... ေသနာ ..
အဲ့ထက္ပို႐ိုက္သြားသင့္တာ ..."
...
"ေအးပါဟာ ... နင္ကေတာ့ ေပ်ာ္ေနမွေပါ့ ..ငါ႐ိုက္ခံလုိက္ရလို႔ .."
"ဘာဘဲ ျဖစ္ျဖစ္ ေက်နပ္ပါတယ္ သက္ထားရယ္ . . . နင္ေတာ္တာေနာ္ အဲ့လိုစဥ္းစားမိတာ "
ခန္႔သူ ပံုစံက တစ္မ်ဳိးေျပာင္းသြားသည္။ေျပာင္တီး ေျပာင္စပ္ႏွင့္ျဖစ္သြားသည္။
"ဟဲ့ ေသနာ ... နင္လြန္တယ္ေနာ္
ေကာင္မေလးခမွ်သနားစရာ ဟာ"
"နင္ ေပြတာေတြလည္း ေလ်ာ့ပါေတာ့ "
သက္ထား အလိုမက်စြာေျပာမိသည္။သက္ထားႏွင့္သက္တန္႔ ႐ွင္းေပးရေသာ အမူေပါင္းကလည္း မနည္းေတာ့။
"ေအးပါဟာ . . . ခု ငါတစ္ကယ္ခ်စ္ရမဲ့သူ ေတြ႕ၿပီဟ ."
..
"ေျပာတာဘဲ ... တစ္တြဲျပတ္သြား ဒီစကယးသံက ထြက္လာၿပီ "
သက္ထားက စိတ္႐ူတ္စြာေျပာသည္။ခန္႔သူကေတာ့ သက္ထားကိုမၾကည့္ေပ။ရီေဝေသာ မ်က္လံုးမ်ားက အေဝးကို ေငးၾကည့္ကာ ဆက္ေျပာေနသည္။
"သူကေလ ... သိပ္ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းတယ္ဟာ "
" ခုထိလည္း သူမွခ်စ္သူ မ႐ွိေသးဘူးဟာ"
" ျဖစ္ႏိုင္ရင္ေလ သူနဲ႔တူတူ ေက်ာင္းဝန္းထဲကုိ လက္တြဲၿပီးေလ်ာက္ဖူးခ်င္တယ္"
သက္ထား အံဩရသည္ ခန္႔သူဆီမွ ဒီလိုမ်ိဳးစကားကို ဘယ္ေသာအခါကမွ် မၾကားဖူးေပ။သူတစ္ကယ္ခ်စ္ရမယ္သူ ေတြ႕ေနၿပီလား။အဲ့ဒါ ငါမ်ားလား ။သက္ထား ေတြးရင္းေပ်ာ္လာသည္။
ကံၾကမၼာက မည္သို႔ျဖစ္လာမည္မသိေပ။သက္ထား တစ္ေယာက္ေတြးရင္ျဖင့္ ေပ်ာ္ေနမိသည္။
...
" ဟဲ့ .. . . မိသက္ထား
အေအး ဘာေသာက္မလဲ "
"ငါ႐ွင္းမယ္ေလ ... ဒီေန႔ အားေနတာဆိုေတာ့ သက္တန္႔ ပါေခၚလိုက္မယ္"
သက္ထား လန္႔သြားမိသည္။တစ္ကယ္ေတာ့ သူႏွင့္ ႏွစ္ေယာက္ထဲသာ အေအးတုတူေသာက္ခ်င္မိသည္။သက္တန္႔ကိုမေခၚခ်င္ေပ။သို႔ေသာ့္ျငားလည္း ဘာတက္မည္လဲ သူအလိုက်ေပါ့။
"ေအး . . ေခၚလိုက္ေလ ... ေကာင္းတာေပါ့ ... ဒီေန႔ နင္႐ွင္းေပါ့ . . "
..
"ေအးပါဟာ ... ဂုန္းဆင္းဖို႔ဘဲေနာ္ နင္တို႔ကေတာ့ "
" အဲ. . ေကာင္စုတ္ .. ငါကူညီထားတာကိုလည္း သတိရအံုးေလ ... "
သက္ထားျပန္ျငင္းလိုက္သည္။
"ေအးပါ ... ကယ္တင္႐ွင္ႀကီးရာ နင္သေဘာေပါ့ "
ခန္႔သူက မဲ့ရြဲ႔က ေျပာသည္။သူ သက္တန္႔ကိုဖုန္းေခၚသည္။
"... ဟဲလို ... ေဟ်ာင့္ ...မင္းဘယ္မလဲဟ
ငါနဲ႔သက္ထား အေအးဆိုင္မွ မင္းလာခဲ့ေလ"
"ဒီေန႔ဖို႔ ငါ႐ွင္းမွေလ. "
"လာမယ္မို႔လား ခါတိုင္းထိုင္ေနၾက အေအးဆိုင္ဘဲေနာ္"
ခန္႔သူ တစ္ဆက္တည္းေျပာခ်လိုက္သည္။ဟုိဘက္က အေျဖကိုမေစာင့္ေပ။ထိုေနာက္ ဖုန္းခ်ျပစ္သည္။သက္ထားဘက္ကိုၾကည့္က ဆက္ေျပာသည္။
"နင္ သ႐ုပ္ေဆာင္တာေကာင္းလို႔ ငါ့ပါးေလး လက္ဝါးနဲ႔ ဝမ္းဆက္ျဖစ္သြားတာ နာလိုက္တာဟာ "
"အမေလး နည္းေတာင္ နည္းေသးတယ္..
ငါးခ်က္ေလာက္ ဆင့္႐ိုက္သြားရမွ "
"မလုပ္ပါနဲ႔ဟာ တစ္ခ်က္ထဲေတာင္ ေတာ္ေတာ္အီေနၿပီဟာ "
"နင္တို႔ မိန္းခေလးေတြ လက္သံေျပာင္ခ်က္ေနာ္ "
ခန္႔သူက ေျပာင္ေခ်ာ္ေခ်ာ္ႏွင့္ သူ၏ ပါးကိုပြတ္ရင္းေျပာေနမိသည္။သက္ထားကေတာ့ မ်က္ေစာင္းသာ ခန္႔သူကို ထိုးေနလိုက္သည္။
"ဒါနဲ႔ သက္တန္႔အတြက္ ႀကိဳမွာထားရေအာင္ေလ .. သူက ဘာေသာက္တာဘာလိမ့္ ... "
" အင္း . သိၿပီ ညီေလး ..
စပ်စ္ မစ္႐ွိတ္ ႏွစ္ခြက္ေပး "
"သက္ထား နင္ေကာ ဘာေသာက္မလဲ "
ခန္႔သူ သက္ထားကိုၾကည့္ၿပီးေမးမိသည္။
" .. အမ္ . ငါအတြက္ ကိုလာသာ ေပးေတာ့ဟာ .."
သက္ထားက စာပြဲထိုး ေကာင္ေလးအား ၾကည့္ရင္း ေျပာလိုက္သည္။ထိုအခ်ိန္တြင္ သက္တန္႔ ေရာက္လာသည္။မိုးျပာေရာင္ အက်ႌႏွင့္ ေယာပုဆိုး အျပာႏွင့္ သက္တန္႔၏ အလွကိုေပၚလြင္ကာေနေစသည္။သက္တန္႔သည္ ဂ်င္းေဘာင္းဘီဝတ္တာ႐ွားသည္။ သူသည္ ပုဆိုးႏွင့္ စတစ္ အက်ႌကိုသာ အဝတ္မ်ားသည္။ျမန္မာဝတ္စံုကိုသူႀကိဳက္သည္။
"ငါတြက္ ဘာမွာထားၾကလဲ မိသက္ထား နဲ႔ ငခန္႔ "
သက္တန္႔က ေရာက္ေရာက္ခ်င္း ေမးမိသည္။ခန္႔သူက ခ်က္ခ်င္းထေျဖသည္။
"မင္းအႀကိဳက္ စပ်စ္မစ္႐ွိတ္ေလကြာ "
"ဟာ ... ငါေကာင္ႀကီးက ငါအႀကိဳက္သိတက္တာေနာ္ "
သက္တန္႔က ရီရင္းေျဖသည္။အေအးေရာက္လာေတာ့ သံုးေယာက္သား ေပ်ာ္႐ွြင္ရီေမာ္ရင္း အေအးေသာက္ၾကသည္။သူတို႔ သံုးေယာက္ ေလ်ာက္လည္ၾကသည္။ထိုအခ်ိန္ေတြသည္ သူတို႔အတြက္ ေပ်ာ္႐ွြင္စရာ အခ်ိန္မ်ားပင္ျဖစ္သည္။
.....
....
...
..
.
#sai #love #amh
.....
အခန်း သုံး
အချစ်ထဲတွင် တစ်ဖက်သက်အချစ်က ခံစားရ အခက်ဆုံးဖြစ်သည်။ပြောရလျှင် အုံပုံးအချစ်ဖြစ်သည်။ရင်ထဲမှရှိသော ချစ်ခြင်းကို ထုတ်ဖော်မပြောရဲခြင်းဖြစ်သည်။သက်ထားတစ်ယောက် အတွေးလွန်နေသည်။ဘေးနားတွင် သက်တန့် ရှိနေသည်ပင်ကို သတိမထားမိတော့။
" သက်ထား ... ဟဲ..သက်ထား . . .
ဘာတွေ တွေးနေရတာလဲဟာ "
"ခေါ်မကြား အော်မကြားနဲ့ . . . ."
သက်တန့်က ဘေးနားကကပ်ပြောလိုက်သည်။သက်ထားလန့်သွားသည်။သက်တန့်ပြောမှ သတိကပ်မိတော့သည်။
" ဟင် . . . ဘာမဟုတ်ပါဘူးဟာ ."
"အေးပါ မိသက်ထားရယ်. "
အဲ့နေ့က ခန့်သူရောက်မလာပါ။သူကောင်မလေးနှင့် လျောက်လည်နေသည်ဟု သိရသည်။သူက သူငယ်ချင်းနှင့် ယဉ်လို်က်လျှင်ကောင်မလေးကို ဦးစားပေးသည်။ဒါကလည်း သူအကျင့်ပေကို။လျောက်မလည့်ဖြစ်ကြပေ အဲ့နေ့က။သက်တန့်နှင့် သက်ထား အိမ်ကိုအစောကြိ်းပြန်ဖြစ်ကြသည်။
....
...
..
.
နေမင်းရောင်ခြည်က ကောင်းကင်မှ မြေပြင်သို့ ဖြာကျလာသည်။လမ်းမကြီးသည်လည်း ဟိုမှသည် သည်မှဟို သွားလာနေကြသော လူများကြောင့် သက်ဝင်လှုပ်ရှားလာသည်။သက်ထား အိပ်ယာထက်မှ ပြင်းကြောတစ်ချက်ဆန့်လိုက်သည်။ဒီနေ့ ကျောင်းပိတ်သည်။ထိုအတွက် နာရီကိုတစ်ချက်ကြည့်လိုက်တော့ ရှစ်နာရီထိုးနေပြီ။
သူ အိပ်ယာပေါ်မှ ဆင်းလိုက်သည်။
" တီ...တီ... . . . . .
တီ. . တီ. ."
သက်ထား ဖုန်းသံကြား၍ကြည့်လိုက်သည်။ခန့်သူဆီမှဖြစ်နေသည်။အကြောင်းထူးရှိပြီ၊ပြဿနာတစ်ခုမဟုတ် တစ်ခု ပေါ်လာနေပြီထင်သည်။သက်ထား ဖုန်းကောက်ပြီးကိုင်လိုက်သည်။
"အေး . . . ပြော ... ခန့်သူ "
" ငါ ... ဘာလုပ်ရပေးရမလဲ. . . .
နင်ကောင်မလေး ကိစ္စမို့လား "
သက်ထားက ဖုန်းကိုင်ပြီးသူပြောချင်သမျှတန်းပြောလိုက်သည်။
"ဟီး .. . အကြားအမြင်ရနေသလား မိသက်ထား ..ဟမ် "
" မှန်လိုက်တာဟာ. . . ငါတောင်ဘာမှမပြောရသေးဘူး နင်တန်းသိတာဘဲနော်"
"လုပ်နေကြအတိုင်း ... ငါကောင်မလေး အဖြစ်ဟန်ဆောင်ပေးအုံးနော်"
တစ်ဖက်မှ ခန့်သူ၏ ညောင်နှာနှာ အသံကိုမကြားခြင်ဘဲ ကြားလိုက်ရသည်။ထုံးစံအတိုင်း သွားရပေလိမ့်အုံးမည်။
"အေး . . ခါတိုင်း အအေးဆိုင်ဘဲ မို့လား "
" အင်း . . . ဟုတ်တယ် . . သက်ထား .
ခါတိုင်းဆိုင်ဘဲ... ဒါနဲ့ ကျေးဇူးနော် ဟာ"
" မလိုပါဘူးဟာ .. "
သက်ထား ပြောပြီး ဖုန်းချလိုက်သည်။ရေချိုးရမည်။ပြီးလျှင် ခန့်သူ ဆီသွားရမည်။ပြဿနာကို ရှင်းပေးရအုံးမည်။
......
. . ..
ကြာလိုက်တာ ... သက်ထားစောင့်နေရသည်မှ နာရီဝက်ရှိပြီ။ခန့်သူက ခုထိ ရောက်မလားသေ။စိတ်မရှည်တော့သဖြင့် ဖုန်းခေါ်လိုက်သည်။
" ဟဲ့ . . . နင်က မလာသေးဘူးလား
ငါစောင့်နေရတာ နာရီဝက်ရှိပြီ သေနာရဲ့"
သက်ထား ဟိုဘက်ကဖုန်းကိုင်သည်နှင့် တန်းအော်ပြစ်သည်။ခန့်သူကို စကားပြောချိန်မပေး၊ သက်ထားစိတ်တိုနေသည်။သက်ထား ပြောလို့ဝပြီဆိုမှ ရပ်လိုက်သည်။
" ဖြည်းဖြည်း ပြောပါ မိသက်ထားရယ် "
"ရောက်တော့မှပါ နောက်ငါးမိနစ်လောက်နေရင် "
"အေးပါ . .. . မြန်မြန်လာ ဒါဘဲ "
သက်ထားဆောင့်ကြီးအောင့်ကြီး ပြောလိုက်သည်။သက်ထား စဉ်းစားမိသည်။သူ ခန့်သူကို ခုလိုကူညီနေတာ ဖြစ်သင့်ရဲ့လား။မိန်းမဈေးများ ကျနေမလား။ဘာဘဲ ဖြစ်ဖြစ်လေ ကိုယ်ချစ်ရသူ အဆင်ပြေဖို့ဘဲလေ။ငါ အနစ်နာခံနိုင်ပါတယ်။သူပျော်နေရင် သူအဆင်ပြေနေရင် ငါကျေနပ်ပါတယ်လေ။
"ဟိတ် . . . ဘာတွေစဉ်းစားနေတာလဲ
ငါရောက်လာတောင် မသိဘူးလား ... ဟမ် . မိသက်ထား "
နောက်ကနေ ခန့်သူ အော်လိုက်မှ သက်ထားအတွေးထဲ ပြန်ထွက်မိသည်။နည်းနည်းတော့ လန့်သွားသည်။ခန့်သူ၏ အော်သံကြောင့် သက်ထားရင်ထဲ အနည်းငယ်လှုပ်ခတ်သွားမိသည်။
" ဘာ . . ဘာ . . မှမတွေးပါဘူးဟာ
. . . နင်ကလည်း ကြာလိုက်တာ . .
ခု ဘယ်လို ကူညီရမှလည်းပြော "
သက်ထား အသံကို ထစ်ငေါစွာဖြေမိသည်။မျက်နှာကို မနည်းထားရသည်။ရင်ထဲက အချစ်က သိမ်းဆည်းထားဖို့ ခက်ခဲလိုက်တာဟာ။
"အေး . . . ခုက ခါတိုင်းနဲ့ မတူဘူး နင်ကူညီရမှက "
" ဒီလိုဟာ . . . ငါက ခုတွဲနေတဲ့ ကောင်မလေးနဲ့ ဆိုင်ထိုင်နေမယ် . . . နင်က ရောက်ချလာမယ် ... အဲ့မှ ငါကို ပြဿနာရှာရမယ် "
"ခုဖြတ် ... ဘာညာ ပေါ့ဟာ "
ခန့်သူ ပြောရင်းမောသွားသည် ထင်သည်။သက်ထားမှာထားသော် အအေးခွက်ကို ယူပြီး မော့သောက်လိုက်သည်။
"အင်း . . ဟုတ်ပြီ . .
နင်ကောင်မလေးက မလာသေးဘူးလား အခု "
သက်ထား မေးလိုက်သည်။ခန့်သူမျက်နှာကို ကြည့်ရင်းဖြင့်။
"ခဏနေ လာမှဟာ .. နင်တစ်နေရာကို သွားရှောင်ပေးဟာ "
....
. .
"ပြောရက်လိုက်တာ ... ခန့်သူရယ်
နင်တစ်နေရာကို သွားရှောင်ပေးတဲ့လား ဟာ "
"အင်းပေါ့လေ. နင်ကို ချစ်နေတော့လည်း နင်ခိုင်းသမျှ ငါလိုက်နာနေမိမှပါဘဲလေ"
သက်ထား၏ စကားသံများကို ထွက်မလာ ရင်ထဲမှ နာကျင်စွာပြောမိသော နှလုံးသားစကားသံများသာ ဖြစ်သည်။
...
သူနှင့် ခန့်သူ ဇာတ်တိုက်ထားတဲ့အတိုင်း ...
ခန့်သူနှင့် သူကောင်မလေး အအေးဆိုင်ထဲတွင် ကြည်နူးနေကြသည်။ကောင်မလေး မျက်နှာသည် ဘာမှမသိ ဖြူစင်နေသည်။ချစ်စရာကောင်းနေသည်။မကြာမိ သူနှင့် ခန့်သူ၏ လည့်ကွက်ထဲတွင်ကောင်မလေး မိတော့မည်။ကောင်မလေးကိုသနားမိသည်။ဒါပေမဲ့ မတက်နိုင် သူချစ်သောသူအတွက် ကူညီရမည်။သက်ထား မျက်နှာကို တင်းတင်းထားခါ ခန့်သူနှင့် ကောင်မလေး စားပွဲ ရှိရာသို့ သွက်လက်သော ခြေလှမ်းများဖြင့် လှမ်းလာခဲ့သည်။
" ခန့်သူ ... နင် ဒါဘာအချိုး ချိုးတာလဲ"
သက်ထား၏ အသံက အအေးဆိုင်ထဲတွင် အောင်မြင်စူးရှစွာ ထွက်ပေါ်လာသည်။ကောင်မလေးက ပြူးစက်သော မျက်လုံး အံဩနေသော မျက်နှာ .. ဘာမှ နားမလည်သော ပုံစံဖြင့် လှမ်းကာကြည့်သည်။သက်ထား ဆက်အော်လိုက်သည်။
" ငါ . .. နင်ကို ယုံကြည်လွန်းလို့ လွှတ်ထားတာ ... နင်ကတော့ ဒီလို ဖောက်ပြန်နေတယ်ပေါ့ ဟုတ်လား "
" နင်နဲ့ငါ စေ့စပ်ထားတဲ့ ဂုဏ်သိက္ခာ
လူကြီးတွေရဲ့ ဂုဏ်သိက္ခာကို မထောက်တော့ဘူးလား "
ထိုနောက် ကောင်မလေးဘက်သို့ လှည့်ကာ သက်ထားဆက်ပြောဖြစ်သည်။
" ဒီမယ် . . . မိန်းခလေး ...
မိန်းခလေးကိုတော့ တို့မသိဘူး ..."
" ဒါပေမဲ့ သူနဲ့ တို့နဲ့ ကစေ့စပ်ထားတာ မကြာမိ လက်ထပ်တော့မယ် "
" မိန်ခလေး နောင်တမရခြင်ဘူးဆိုရင် သူအနားက ခုထွက်သွားပါ"
ကောင်မလေးက အံဩမင်သက်နေသော မျက်နှာနှင့် ခန့်သူကို ကြည့်လိုက်သည်။ကောင်မလေး၏ ဖြူစင်လွန်းသော ပါးနှစ်ဘက်ပေါ်သို့ မျက်ရည်စက်များကျလာခါ ဝမ်းနည်းသော ငိုရိူက်သံဖြင့်
"ကိုကို ... သူပြောတာ အမှန်ဘဲလားဟင် "
"ကိုကို ... ကိုကို သိပ်ရက်စက်တယ် "
...
" အင်း ... ခလေး သူပြောတာမှန်တယ် ကိုကိုနဲ့သူနဲ့က လူကြီးချင်း သဘောတူပြီး စေ့စပ်ထားကြတာ ..."
"နောက်လထဲဆို လက်ထပ်ကြတော့မှ ခလေး"
ခန့်သူ ... ခန့်သူ ဒါမျိုးကြတက်တယ်။နင် သရုပ်ဆောင်တာ သိပ်တော်တယ်ဟာ။နင်ရဲ့ တုန်လှုပ်နေပုံက တစ်ကယ်အသက်ဝင်တယ်နော်။ငါအပေါ်မှကော နင်အဲ့လို သရုပ်ဆောင်ကောင်းနေအုံးမှလားဟာ..
သက်ထားတစ်ယောက်ထဲတွေးနေမိသည်။
...
"ဟုတ်တယ် ... မိန်းခလေး . .
မိန်းခလေး သိရပြီဆိုတော့ ခုကတည်းမလွန်အောင်နောက်ဆုတ်လိုက်ပါလို့ ပြောချင်တယ် "
သက်ထားအသံက ဆက်ထွက်လာခဲ့သည်။ထိုနောက် ကောင်မလေးဆီမှ နာကျင်ကြေကွဲသော အသံဖြင့် ခန့်သူကို နီရဲသော မျက်လုံးနှင့်ကြည့်ခါ
"ကိုကို ... ခလေးကို လိမ်တယ်
ခလေး ... ကိုကို့ ကို မုန်းတယ် "
" ကိုကို ဒီအတွက် ခလေးကို ပြန်ပေးဆပ်ရမယ် . . . ကိုကိုလို အချစ်ကိုတန်ဖိုးမထားတဲ့သူအတွက် အချစ်က ပြန်ပြီး ဒဏ်ခတ်လိမ့်မယ် ကိုကို "
" ကိုကိုနဲ့ခလေး ပြတ်ပြီ "
" ! ! ဖြန်း !. . . ."
ကျယ်လောင်သော လက်ဝါးရိုက်ချက်က ခန့်သူ၏ ပါးပေါ်သို့ တိကျစွာ ကျရောက်သွားသည်။ကောင်မလေးသည်လည်း ပြေးထွက်သွားသည်။ခန့်သူ၏ ပါးပေါ်တွင် နီရဲလှသော လက်ဝါးရာက လှပသေသပ်စွာ ပေါ်လာသည်။သက်ထား ... ဝမ်းနည်းမိသည်။သူချစ်လှသောသူ၏ ပါးပေါ်သို့ ရက်စက်စွာရိုက်သွားသော ကောင်မလေး၏ စိတ်ကိုလည်း နားလည်သည်။သို့သော်မကျေနပ်မိပေ။ထိုက သက်ထား၏ ရင်ထဲက အတွေးမျှသာ ဖြစ်သည်။ပါးစပ်ဖျားမှ ထွက်ကျလာသော စကားသံက
"ကောင်းတယ် ... သေနာ ..
အဲ့ထက်ပိုရိုက်သွားသင့်တာ ..."
...
"အေးပါဟာ ... နင်ကတော့ ပျော်နေမှပေါ့ ..ငါရိုက်ခံလိုက်ရလို့ .."
"ဘာဘဲ ဖြစ်ဖြစ် ကျေနပ်ပါတယ် သက်ထားရယ် . . . နင်တော်တာနော် အဲ့လိုစဉ်းစားမိတာ "
ခန့်သူ ပုံစံက တစ်မျိုးပြောင်းသွားသည်။ပြောင်တီး ပြောင်စပ်နှင့်ဖြစ်သွားသည်။
"ဟဲ့ သေနာ ... နင်လွန်တယ်နော်
ကောင်မလေးခမျှသနားစရာ ဟာ"
"နင် ပွေတာတွေလည်း လျော့ပါတော့ "
သက်ထား အလိုမကျစွာပြောမိသည်။သက်ထားနှင့်သက်တန့် ရှင်းပေးရသော အမူပေါင်းကလည်း မနည်းတော့။
"အေးပါဟာ . . . ခု ငါတစ်ကယ်ချစ်ရမဲ့သူ တွေ့ပြီဟ ."
..
"ပြောတာဘဲ ... တစ်တွဲပြတ်သွား ဒီစကယးသံက ထွက်လာပြီ "
သက်ထားက စိတ်ရူတ်စွာပြောသည်။ခန့်သူကတော့ သက်ထားကိုမကြည့်ပေ။ရီဝေသော မျက်လုံးများက အဝေးကို ငေးကြည့်ကာ ဆက်ပြောနေသည်။
"သူကလေ ... သိပ်ချစ်ဖို့ကောင်းတယ်ဟာ "
" ခုထိလည်း သူမှချစ်သူ မရှိသေးဘူးဟာ"
" ဖြစ်နိုင်ရင်လေ သူနဲ့တူတူ ကျောင်းဝန်းထဲကို လက်တွဲပြီးလျောက်ဖူးချင်တယ်"
သက်ထား အံဩရသည် ခန့်သူဆီမှ ဒီလိုမျိုးစကားကို ဘယ်သောအခါကမျှ မကြားဖူးပေ။သူတစ်ကယ်ချစ်ရမယ်သူ တွေ့နေပြီလား။အဲ့ဒါ ငါများလား ။သက်ထား တွေးရင်းပျော်လာသည်။
ကံကြမ္မာက မည်သို့ဖြစ်လာမည်မသိပေ။သက်ထား တစ်ယောက်တွေးရင်ဖြင့် ပျော်နေမိသည်။
...
" ဟဲ့ .. . . မိသက်ထား
အအေး ဘာသောက်မလဲ "
"ငါရှင်းမယ်လေ ... ဒီနေ့ အားနေတာဆိုတော့ သက်တန့် ပါခေါ်လိုက်မယ်"
သက်ထား လန့်သွားမိသည်။တစ်ကယ်တော့ သူနှင့် နှစ်ယောက်ထဲသာ အအေးတုတူသောက်ချင်မိသည်။သက်တန့်ကိုမခေါ်ချင်ပေ။သို့သော့်ငြားလည်း ဘာတက်မည်လဲ သူအလိုကျပေါ့။
"အေး . . ခေါ်လိုက်လေ ... ကောင်းတာပေါ့ ... ဒီနေ့ နင်ရှင်းပေါ့ . . "
..
"အေးပါဟာ ... ဂုန်းဆင်းဖို့ဘဲနော် နင်တို့ကတော့ "
" အဲ. . ကောင်စုတ် .. ငါကူညီထားတာကိုလည်း သတိရအုံးလေ ... "
သက်ထားပြန်ငြင်းလိုက်သည်။
"အေးပါ ... ကယ်တင်ရှင်ကြီးရာ နင်သဘောပေါ့ "
ခန့်သူက မဲ့ရွဲ့က ပြောသည်။သူ သက်တန့်ကိုဖုန်းခေါ်သည်။
"... ဟဲလို ... ဟျောင့် ...မင်းဘယ်မလဲဟ
ငါနဲ့သက်ထား အအေးဆိုင်မှ မင်းလာခဲ့လေ"
"ဒီနေ့ဖို့ ငါရှင်းမှလေ. "
"လာမယ်မို့လား ခါတိုင်းထိုင်နေကြ အအေးဆိုင်ဘဲနော်"
ခန့်သူ တစ်ဆက်တည်းပြောချလိုက်သည်။ဟိုဘက်က အဖြေကိုမစောင့်ပေ။ထိုနောက် ဖုန်းချပြစ်သည်။သက်ထားဘက်ကိုကြည့်က ဆက်ပြောသည်။
"နင် သရုပ်ဆောင်တာကောင်းလို့ ငါ့ပါးလေး လက်ဝါးနဲ့ ဝမ်းဆက်ဖြစ်သွားတာ နာလိုက်တာဟာ "
"အမလေး နည်းတောင် နည်းသေးတယ်..
ငါးချက်လောက် ဆင့်ရိုက်သွားရမှ "
"မလုပ်ပါနဲ့ဟာ တစ်ချက်ထဲတောင် တော်တော်အီနေပြီဟာ "
"နင်တို့ မိန်းခလေးတွေ လက်သံပြောင်ချက်နော် "
ခန့်သူက ပြောင်ချော်ချော်နှင့် သူ၏ ပါးကိုပွတ်ရင်းပြောနေမိသည်။သက်ထားကတော့ မျက်စောင်းသာ ခန့်သူကို ထိုးနေလိုက်သည်။
"ဒါနဲ့ သက်တန့်အတွက် ကြိုမှာထားရအောင်လေ .. သူက ဘာသောက်တာဘာလိမ့် ... "
" အင်း . သိပြီ ညီလေး ..
စပျစ် မစ်ရှိတ် နှစ်ခွက်ပေး "
"သက်ထား နင်ကော ဘာသောက်မလဲ "
ခန့်သူ သက်ထားကိုကြည့်ပြီးမေးမိသည်။
" .. အမ် . ငါအတွက် ကိုလာသာ ပေးတော့ဟာ .."
သက်ထားက စာပွဲထိုး ကောင်လေးအား ကြည့်ရင်း ပြောလိုက်သည်။ထိုအချိန်တွင် သက်တန့် ရောက်လာသည်။မိုးပြာရောင် အကျႌနှင့် ယောပုဆိုး အပြာနှင့် သက်တန့်၏ အလှကိုပေါ်လွင်ကာနေစေသည်။သက်တန့်သည် ဂျင်းဘောင်းဘီဝတ်တာရှားသည်။ သူသည် ပုဆိုးနှင့် စတစ် အကျႌကိုသာ အဝတ်များသည်။မြန်မာဝတ်စုံကိုသူကြိုက်သည်။
"ငါတွက် ဘာမှာထားကြလဲ မိသက်ထား နဲ့ ငခန့် "
သက်တန့်က ရောက်ရောက်ချင်း မေးမိသည်။ခန့်သူက ချက်ချင်းထဖြေသည်။
"မင်းအကြိုက် စပျစ်မစ်ရှိတ်လေကွာ "
"ဟာ ... ငါကောင်ကြီးက ငါအကြိုက်သိတက်တာနော် "
သက်တန့်က ရီရင်းဖြေသည်။အအေးရောက်လာတော့ သုံးယောက်သား ပျော်ရှွင်ရီမော်ရင်း အအေးသောက်ကြသည်။သူတို့ သုံးယောက် လျောက်လည်ကြသည်။ထိုအချိန်တွေသည် သူတို့အတွက် ပျော်ရှွင်စရာ အချိန်များပင်ဖြစ်သည်။
.....
....
...
..
.
#sai #love #amh
